Alle berichten gearchiveerd onder: culture

Portretten en straatbeelden: contact maken

Wat spreekt me zo aan in het maken van portretten en straatbeelden? De interactie met de geportretteerde en het contact dat ontstaat, ook als je elkaars taal niet spreekt. Foto’s krijgen iets extra’s als dat gesproken of ongesproken contact tot stand komt. Ik beleef heel veel plezier aan het contact maken, een connectie voelen, iets creëren om dat vervolgens tot uitdrukking te brengen in de beelden. Ik weet over het algemeen zonder te kijken welke beelden de moeite waard zijn. Sterker nog, ik voel zonder te kijken of de geportretteerde het ook leuk vindt. Samen genieten is zo veel beter!

Aardappelen uit Peru: Causa

Voor het eerst zijn we naar Zuid-Amerika geweest. Om de één of andere reden ben ik altijd op Azië gericht geweest. Het werd ons aangeraden omdat Peru een bijzondere  cultuur heeft en bekend staat om de enorme diversiteit aan ecosystemen. Je hebt er de Amazone, het Andesgebergte, de kustlijn aan de Stille Oceaan en een woestijn, nota bene ingeklemd tussen de zee en de bergen. Een enorme variëteit aan ecosystemen levert een grote diversiteit aan planten en dieren. Bovendien is de uitgebreide Inca-erfenis een aanbeveling en natuurlijk de indrukwekkende Machu Picchu, druk maar nog steeds met dartelende, jonge lama’s. Een waar paradijs voor fotografen. Wij waren natuurlijk ook heel erg geïnteresseerd in de culinaire tradities. Eén van mijn favoriete Netflix-programma’s is ‘Chef’s table’ en daar was ook een uitzending van restaurant Central van Virgilio Martinez Véliz in Lima. Hij maakt dankbaar gebruik van de diverse ecosystemen in zijn menu en dat hebben we geweten maar daarover meer in een volgend blog. Er zijn meer dan 2000 aardappelvariëteiten en, ongelooflijk maar waar, er worden aardappelen uit …

Think like an anthropologist

Hanging out & Doing stuff, de niet-wetenschappelijke definitie van antropoloog, past me als een jas. Ik las deze zin in het boekje ‘Think Like an Anthropologist’ van Matthew Engelke. Op de achterflap staan de vragen te lezen hoe antropologie ons kan helpen begrijpen wie we zijn, wat het ons kan vertellen over cultuur, niet alleen ver weg maar ook dicht bij huis, en waarom dat zo belangrijk is. Wat een prachtig vak! Hanging out & doing stuff dus maar wel met inachtneming van het behouden van enige kritische afstand. Volledig erin meegaan, going native, betekent dat je het overzicht verliest, dat je onderdeel wordt van je onderzoeksgroep. Hanging out lijkt soft maar bedenk dat het grootste gedeelte van onze communicatie non-verbaal is en dus veel informatie geeft over intenties, emoties, en meningen. Mits je ervoor openstaat natuurlijk. Oog voor diversiteit is van belang, het maken van keuzes en bovenal een holistische insteek: zien hoe alle delen als puzzelstukjes bij elkaar komen en het geheel overzien. Niet denken in verschillen maar in overeenkomsten, in wat ons …

Blue zones en histamine

Ik verdiep me momenteel in blue zones en de mogelijkheden die dit biedt in relatie tot een histamine-intolerantie. Een overeenkomst is er sowieso namelijk dat het gaat om puur en natuurlijk voedsel en dat spreekt me heel erg aan. Maar er is meer. Het gaat ook om welbevinden. Ik weet uit ervaring dat spanningen fnuikend zijn voor het histamine-niveau met als gevolg dat foute voedingskeuzes extra hard aankomen. Ik heb al eerder aangegeven dat, naast het volgen van een histamine-arm dieet, rust, regelmaat en voldoende uurtjes slaap, ervoor zorgen dat ik lekker in mijn vel zit. Ik ben benieuwd wat ik nog meer kan leren van deze vaak geïsoleerde gebieden waar mensen op een kwalitatief aantrekkelijke wijze, bovengemiddeld oud worden. Wie wil dat nou niet? Blauwe zones zijn afgebakende gebieden waarvan de bevolking een specifieke levensstijl en leefomgeving deelt en waar de mensen meetbaar langer leven. Het concept ontstond uit het demografische werk van Gianni Pes en Michel Poulain naar een regionale concentratie van honderdjarigen op Sardinië. Michel Poulain en Dan Buettner identificeerden, ondersteund door de National …

Op weg naar Taktshang

Reizen heeft me altijd goed gedaan. Ik ben niet voor niets ooit antropologie gaan studeren. Ik ben benieuwd naar wat mensen beweegt en waarom ze de dingen doen die ze doen. Ik wil begrijpen wat motieven zijn voor acties met alle schokkende- en niet schokkende gevolgen van dien… Hier beklommen we samen met vele Bhutanen het beroemde Tigernest Taktshang,  één van de Tibetaans boeddhistisch kloosters in de bergstaat Bhutan. Het heeft zeven tempels en er was een ceremonie gaande vandaar de drukte. De naam Taktshang betekent Tijgernest. Het is tegen de rotsen opgebouwd en hangt 700 meter boven de Parovallei. Heel indrukwekkend. Er gaat een lang, stijl pad naartoe dat, toen wij er waren, door de regen glibberig en modderig was geworden waardoor het lopen behoorlijk spannend was. Het was echter alleszins de moeite waard. Niet alleen door de prachtige natuur met de ‘baarden’ aan de bomen en het prachtige klooster met alle tempels, ook door de verhalen van de mensen die keer op keer dit traject aflegden omdat nu eenmaal geldt dat hoe zwaarder …

Tea: health, beauty & longevity

In Beijing wil ik graag meer leren over thee. Daarom ga ik, voordat ik de Mǎliándào- tea market bezoek waar weinig toeristen komen, eerst naar een theehuis om meer te weten te komen over de verschillende theesoorten. Ik kom terecht bij een door de overheid gerund theehuis bij de temple of heaven.  Het is leuk om de uitleg te horen over de verschillende soorten. Groene thee is voor de zomer, geeft warmte af en jasmijn is voor de winter. Dat is ook kantoorthee, goed voor de hersenen, denk eraan om de blaadjes niet weg te gooien, deze zijn goed te gebruiken als je moe bent na uren achter de computer te hebben gezeten. Leg ze op je oogleden, dat verfrist enorm. Thee drink je met pinda’s, en de temperatuur van het water is cruciaal, maar dat wist ik al. Kopjes, potjes en hulpstukken worden goed, dat wil zeggen met veel water en op de juiste temperatuur, nat gemaakt. De Oolong thee die wat harder van smaak is, wordt gezoet met rozenknopjes.  Ik heb een busje meegenomen omdat …

Winter in Beijing

De beste reistijd in Beijing? Zeker niet de winter, zo valt overal te lezen… Ik was echter in de gelegenheid om in januari te gaan en ik kreeg al snel visioenen van sneeuw op de Chinese muur, sneeuwbeelden bij de vele tempels en wintertaferelen zoals schaatsen en ijszwemmen op het Kunming meer bij het zomerpaleis in het Noorden. Een beetje anticyclisch denken bevalt me over het algemeen heel goed dus ik ben gegaan. Maar, er was geen sneeuw. Wel was het heel erg koud, minus 12 graden Celsius, met een gevoelstemperatuur van soms wel minus 22 door de stevige landwind uit Mongolië. Eigenlijk te koud om stil te staan bij de prachtige details van de verboden stad. Een groot voordeel was wel dat het er niet zo druk was als in de zomer. Geen rijen en dus alle gelegenheid om op je gemak rond te lopen. Er was nog iets bijzonders: prachtige blauwe luchten vanwege diezelfde kou en hele gezonde luchtomstandigheden. Min of meer on-Chinees als ik de media en mensen mocht geloven. Hoewel de …

Thee als vervanger voor wijn?

Thee is een smaakversterker, net als wijn. Het heeft als voordeel dat er geen alcohol in zit en dat is mooi meegenomen als je lijdt aan een histamine-intolerantie. Ik ben ook nog eens een groot liefhebber van thee. Ik kan geen theewinkel voorbij gaan zonder te kijken, ruiken, voelen en/ of proeven. En, overal waar ik kom, neem ik thee mee als souvenir om heerlijk na te genieten van de fijne smaken en mooie herinneringen. Ik combineer Japanse groene thee met sashimi van witvis want daarvan wordt gezegd dat het de smaak van de ziltige vis nog beter tot zijn recht doet komen. Bij ‘gekruid’ eten zoals rendang of pad thai noodles drink ik graag een groene Chinese thee, bijvoorbeeld van jasmijnparels want die is jong en bloemig. De Chinese theecultuur is zo’n 2000 jaar oud en daarmee de oudste theecultuur in de wereld. Japan heeft in de loop van de tijd de theecultuur van China overgenomen en verfijnd. Ook in China is er een eigen theeceremonie die vertaald ‘theekunst’ wordt genoemd. Het is echt een …

Bhutaanse kip Curry

Bhutan is een land met een heel ander ritme dan wij in het Westen gewend zijn. Het Boeddhisme is onderdeel van ieder element van het leven en de dag kent vele rituelen. Het biedt houvast en verklaart mogelijk de rustige, kalme houding van de Bhutanen. We zien dat terug bij de vele stupa’s die we bezoeken. Een stupa is de geest (mind) van de Boeddha, de Boeddha beelden zijn het lichaam en een derde belangrijk element wordt gevormd door de geschriften (speech). Een stupa laat ook het pad naar de verlichting zien. Mind, body, & speech is een terugkerend thema. Bij het groeten van Boeddha wordt eerst het hoofd aangeraakt, want het lichaam zondigt, bijvoorbeeld door het eten van vlees, dan wordt de mond aangeraakt want je kan slechte dingen gezegd hebben en tenslotte wordt het hart aangeraakt want je kan slecht over anderen hebben gedacht . Onze gids Ugyen werkt in het seizoen in het toerisme en daarbuiten helpt hij zijn ouders op de boerderij. Wij in het Westen pushen mensen misschien wel te hard maar …

Blessings from Bhutan

In mijn laatste project, Blessings from Bhutan, heb ik me laten inspireren door de vele kleurrijke wapperende vlaggetjes die we onderweg, tijdens onze reis door Bhutan, zijn tegengekomen. Ik kon er nooit zomaar aan voorbij gaan. De kleuren, de rivier, de bergen die worden verbonden door de vlaggetjes, de houten bruggen, de rotsen, en de rust en sereniteit ervan, raken me. Symboliek en verhalen uit andere werelden is iets dat steeds weer terug komt in mijn werk. Denk maar aan de vissen die ik heb gefotografeerd en geschilderd. Gebedsvlaggetjes intrigeren me al heel lang. Het ophangen en de achterliggende gedachten horen bij het dagelijkse leven dat zo anders is van ons Westerse doen en laten. Ik wilde dit heel graag een keer beleven en we kozen voor Bhutan omdat het zo klein en ongerept is. Een mooi moment was het ophangen van onze vlaggetjes op de hoogste pas tussen Punakha en Bhumthang, een hoogte van 3400 meter. We hadden ze in Bhumthang gekocht. Een vriendin, die hier nooit zal komen, had me gevraagd dit te …