Wat spreekt me zo aan in het maken van portretten en straatbeelden? De interactie met de geportretteerde en het contact dat ontstaat, ook als je elkaars taal niet spreekt. Foto’s krijgen iets extra’s als dat gesproken of ongesproken contact tot stand komt. Ik beleef heel veel plezier aan het contact maken, een connectie voelen, iets creëren om dat vervolgens tot uitdrukking te brengen in de beelden. Ik weet over het algemeen zonder te kijken welke beelden de moeite waard zijn. Sterker nog, ik voel zonder te kijken of de geportretteerde het ook leuk vindt. Samen genieten is zo veel beter!