Regelmatig komt mijn nichtje lunchen, ze woont in de buurt. En hoewel het toch nog wel een half uurtje fietsen is, doet ze dat het liefst, weer of geen weer, want het is lekker verfrissend na school of stage en tegelijkertijd lekker sportief. Deze keer kwam ze als een verzopen katje aan. Op het moment dat ze thuis was vertrokken, was het droog, maar ja, niks zo veranderlijk als het weer, zelfs op deze korte afstand. Snel een droge broek gepakt en die van haar te drogen gehangen. Na de gezellige lunch was deze weer droog en brak het zonnetje gelukkig weer door. Ze is ook een dankbaar proefkonijn voor nieuwe uitprobeersels zoals eerder de pittige pompoensoep. Deze keer was ik nogal druk maar had toch wat lekkers bedacht dat snel te maken is, namelijk een broodje carpaccio met vlees van de plaatselijke keurslager. Die snijdt de ossenhaas in dunne plakjes en dat wordt zodanig verpakt dat het ook mooi uit de verpakking komt. Altijd handig om in huis te hebben. Slechts een kwestie van uit …