Via Nathan Road, veel zijstraatjes en weer een prachtige tempel kom ik via de ladies market uiteindelijk bij de goldfish market. In éen van de zijstraatjes in Mong Kok loop ik dit buurtrestaurantje binnen waar ik niet eet maar toch even een kijkje neem.

Eten doen we bij ‘Above & Beyond’ in Hotel Icon. Het prachtige uitzicht over de skyline is inclusief. In Hong Kong hebben ze toch moeite met mijn dieet. Meer dan ik had gehoopt en zo blijft het iedere keer weer opletten. Sauzen worden over het algemeen vooraf gemaakt of van elders ingekocht en zodoende zijn de ingrediënten niet eenvoudig te benoemen. Die vallen dus af. Toch lukt het de kok om iets verrassends te bereiden en mij zelfs echte Chinese smaken te laten proeven. Een groentegerecht met aubergine wordt gewokt in plantaardige olie en op smaak gebracht met een beetje knoflook, pepertje, suiker en zout. Heel erg lekker en goed na te maken! Of toch niet?

Mijn hoofdgerecht met vis, een spotted grouper die vers uit het aquarium komt, wordt ogenschijnlijk op precies dezelfde manier bereid, opnieuw met een beetje knoflook, pepertje, suiker en zout. En toch smaakt de vis compleet anders en dat ligt niet enkel aan de extreem verse vis. Tot mijn verrassing zijn beiden ook nog eens behoorlijk Chinees van smaak.

Dit komt, krijgen we als uitleg te horen, door op verschillende temperaturen te wokken. Daarin zit ‘m dus ook de kwaliteit van de kok.  Niet iedere kok is hier even bedreven in. En daar zit ‘m dan ook de moeilijkheid in het namaken,  ben ik bang. Om die hoge temperaturen te krijgen heb je een inmens grote warmtebron nodig. Dat gaat dus never nooit niet lukken in mijn postzegelkeukentje.  Maar dat je door te spelen met temperaturen verschillende smaken kunt creëren, vind ik een geweldige les!