Zeeduivel is een rare, lelijke vis met een monsterlijke kop. In het Engels heet hij, of beter gezegd ‘zij’, monk fish. Op je bord ligt namelijk altijd het vrouwtje. Het mannetje is simpelweg te klein. Het dieet van de vis bestaat hoofdzakelijk uit macrofauna en vis, die het beest door zijn open kaken naar binnen zuigt. Doordat hij op de bodem ligt, is hij met zijn gemarmerde tekening bijna niet te onderscheiden van zijn ondergrond en dus nagenoeg onzichtbaar voor zijn prooien. 

Het vlees is stevig en smaakt zelfs een beetje vlezig. Het heeft ook iets van het zoete van kreeft en aangezien ik die helaas niet meer eet met mijn histamine-arme-dieet, is dit één van mijn favoriete visjes!

Ingrediënten voor 4 personen: 2 eetlepels olijfolie, 2 rode pepers, fijngehakt, 2 teentjes knoflook, geperst, 4 zeeduivelfilets van 150 g, 3 bosuitjes, in dunne ringetjes. Voor de garnering een paar shisoblaadjes.

Meng in een diep bord de olijfolie met de rode peper en knoflook. Wentel de visfilets door dit mengsel en laat ze 15 minuten marineren.

Verwarm de oven voor op 200 °C.

Verdeel de bosuitjes in een ingevette ovenschaal en leg de zeeduivelfilets erop. Strooi er zout op. Schuif de schaal in het midden van de oven en bak de visfilets in ongeveer 10 minuten gaar. Schakel de oven terug naar 150 °C en laat de vis in nog 10 a 15 minuten gaar worden. Houd het goed in de gaten want de vis is maar zo te droog. De binnenkant mag nog best een beetje glazig zijn. Serveer de zeeduivelfilets op warme borden.

Lekker met zelfgemaakte spaghetti en een frisse salade.